10.Radość przeplata się ze smutkiem

Mohatu przebywał z Zauditu koło rzeki granicznej.

-Zauditu, wkraczam w dorosłość. I ja chciałbym... -powiedział książę

Nastoletnia lwica spojrzała zdziwiona na Mohiego.

-Chciałbym zadać ci pytanie. -dodał Mohatu -Czy chcesz zostać moją żoną?

Zauditu przytuliła przyszłego króla, i wyszeptała:

-Tak, kocham cię!

-Chodź ze mną na Lwią Skałę, ogłosimy stadu... -powiedział lew

Lwica zdenerwowała się.

-Twoi rodzice mogą się nie zgodzić. -odparła lwica

-Zgodzą się, chodź. -rzekł Mohatu

Para pobiegła na Lwią Skałę, na czubku niej stał Dahabu i Mahiri.

-Mamo, tato. To jest Zauditu, moja narzeczona. -powiedział Mohatu

Zauditu ukłoniła się przed parą królewską.

-Miło mi... -niepewnie powiedziała

-Możesz tu zamieszkać już na zawsze. -powiedziała Mahiri

-Dziękuję, a czy mój brat... -odparła Zauditu

-Tak, niech tu zamieszka. -przerwał jej Dahabu

Mohatu, Zauditu, Dahabu i Mahiri zaczęli rozmawiać, a Zauditu podziwiała widoki. Po dwóch godzinach podbiegł do nich lew, był brązowy z brązową grzywą.

-Choyo?! -ucieszył się Mohatu -Mój młodszy bracie... jak ty.

-To ja... -odparł lew

Dahabu i Mahiri zdziwili się i przytulili zaginionego syna
.

-Opowiedz jak przeżyłeś... -powiedział król

Choyo przysiadł i zaczął opowieść:

-Więc, gdy bawiłem się z Mohatu w zapasy. Miałem dwa miesiące i po obiedzie, gdy siedziałem nad wodopojem podbiegł do mnie lew. Uderzył mnie i straciłem przytomność, obudziłem się na pustkowiu.

Wędrowałem z nim, a on wmawiał bzdury o stadzie z Lwiej Skały i przybiegłem się... zemścić!

Zaryczał i uderzył Dahabu w brzuch, Mohatu i Zauditu

odepchnęli go. Ten uderzył jeszcze Mahiri, a Dahabu podszedł do Choyo. Król uderzył syna, a ten zadał mu bardzo silny cios. Mahiri nie wytrzymała i wykrzyknęła:

-Choyo, wygnanie!

Choyo odbiegł, stada spoglądało na niego. Mohatu podbiegł do Dahabu i zapłakał.

-Tato, nie opuszczaj mnie... -powiedział Mohi

-Jesteś królem. -wyszeptał ostatkiem sił Dahabu i umarł

Mahiri zawyła, a nowy król stanął na czubku Skały i zaryczał. Koło niego stanęła Zauditu i Mahiri. Wzeszło słońce panowania dla Mohatu.