01.Młody książę

Na Lwiej Skale wzeszło słońce, całe stado spało oprócz młodego księcia. Mohatu obudził się wcześnie i zaczął budzić swojego ojca, Dahabu.

-Mohatu. Synu, jest bardzo wcześnie... -stwierdził lew

-Tato... proszę. Chodź już, obiecałeś mi pokazać królestwo. -odparł Mohatu

Dahabu ziewnął i wstał, dzisiaj już sobie nie pośpi. Ucieszone lwiątko wybiegło przed jaskinię, a królowa Mahiri szepnęła:

-Wspomnij, aby nie chodził na Czarną Ziemię. -powiedziała lwica i zasnęła

Dahabu wyszedł cicho z jaskini, by nie zbudzić reszty st

ada. Król stanął na czubku Lwiej Skały ze swoim synem.

-Więc ta Ziemia, która jest opromieniona słońcem to nasze królestwo. Widzisz, właśnie wschodzi słońce i tak panowanie każdego władcy zacho

dzi jak słońce. Kiedyś moje słońce panowania zajdzie, ale wzejdzie dla ciebie. -powiedział Dahabu

-Rozumiem tato, ale co jest tam gdzie jest ta ponuro, za rzeką? -zapytał młody książę

-Lepiej, żebyś nie wiedział. Nie możesz jednak tam chodzić. -powiedział dorosły lew

-Dlaczego? -zapytał ciekawy Mohatu

-Tam jest nie bezpiecznie,

coś ci się stanie. -odpowiedział Dahabu -Teraz idź się bawić...

Lwiątko pobiegło do przyjaciół, przy wodopoju czekała już trójka znajomych: Tina, Villa i Frugo. Książę pobiegł do nich i przywitał się.

-Gdzie jest Tibo? -zapytał

-Mój brat zaraz przyjdzie. -odpowiedziała Tina

-W co się bawimy? -spytał Frugo

Lwiątka pomyślały o zabawie i w końcu zaczęli nurkować w wodopoju, aż przyszedł Tibo. Potem po gonili się. Bawili się tak prawie cały dzień. Wieczorem Mohatu, Dahabu i Mahiri oglądali gwiazdy.

Lwiątko Mohatu, para królewska Mahiri i Dahabu

Od lewej: Tibo, Villa, Frugo i Tina