33.Blizna Taki

Uwaga!!!

Cieszę się, że wspieracie mnie w pisaniu bloga. Sorry, że nie pisałam notek w listopadzie. Zaczął się jednak rok szkolny, a rzadko mam internet na laptopie. Dzięki Ci Fanie Balonowej - Super Bloggerki za podsunięcie mi pomysłu. Na twoją prośbę notka będzie o bliźnie Taki.

Miałam ją napisać trochę później, ale nie szkodzi. Wpadłam na pomysł założenia GaduGadu. Jeżeli też macie GG piszcie do mnie z pomysłami, prośbami, możecie pisać żebym poleciła wasz blog. Piszcie też jeżeli wam się nudzi. Najczęściej oczywiście piszcie o Królu Lwie, możecie też wysyłać ciekawe linki do innych blogów, ciekawych stron ze zdjęciami pasującymi do KL, albo filmikami o tym filmie. Mój numer to: 39512616.

Pozdrawiam, Balonowa.

*** Blizna Taki ***

Minęło kilka dni od oznajmienia królestwie kto będzie przyszłym królem. St

ado uradowało się; szczególnie szczęśliwi byli przyjaciele Muffiego - Sarabi, Sarafina, Natu i Zira. Taka oswoił się z decyzją i postanowił pracować nad sobą. Chciał być lepszy i rozkochać w sobie wszystkie trzy przyjaciółki.

W pewien ciepły dzień Taka i Mufasa wylegiwali się niedaleko kanionu. Spoglądali w głęboką przepaść, a nie opodal nich pasło się małe stadko gnu. Parę kilometrów dalej Zauditu, Uru i Hawa polowały na silną sztukę. Taka spoglądał w dół kanionu.

-Wysoko. -stwierdził

-Baardzo. -dodał Muffy

-Patrz ktoś tam biegnie. Jakiś silny lew, ma ognistą grzywę.

-On nie jest ze stada. W jego oczach widać gniew...

Bracia umilkli, obserwowali dziwnego lwa. Ten zaczął wchodzić na ściankę przeciwną do lwiątek. Mufasa wstał i odszedł od krawędzi, położył się w cieniu małego drzewa. Obok niego przycupnął

Taka.

-Dzisiaj słońce praży mocno. -powiedział brązowy książę

Muffy przymknął oczy, a Taka szepnął do niego z nutką przerażenia:

-Ten lew tu biegnie... nie ruszaj się. Może nas ominie.

Jednak przybysz biegł coraz szybciej w stronę lwiątek.

-Wreszcie was mam... wrrr! -krzyknął

Mufasa zdążył uciec, ale gdy biegł Arlekin uderzył go w łapę. Jednak Taka nie był taki szybki. Bez chwili zastanowienia przyszły król Lwiej Ziemi pobiegł po polujące lwice, a i niedaleko znalazł ojca.

Wszyscy bez wahania pobiegli na miejsce, z daleka zobaczyli lwa robiącego potężny zamach. Jego łapa po chwili drasnęła delikatny pyszczek Taki.

-Auu... -zawyło lwiątko -Auu. Uuuaa!

Rana zaczęła krwawić; Ahadi dobiegł do przybysza.

-Witaj, Arlekinie. Czy ja cię skądś nie znam?! -zawył król

-Oh, Ahadi. Chyba to twoi synalkowie... -powiedział Arlekin

-I również jeden z nich to twój przyszły król! Wynoś się.

-Oh, nie wiedziałem, że jesteś królem. Tak złym dla dawnego przyjaciela. -Arlekin przekomarzał się z Ahadim.

Uru w tym czasie razem z Zauditu podbiegła do Taki. Królowa polizała ranę syna, zlizując tym krew.

-Dla przyjaciela! Twoi rodzice zabili moich. WYNOŚ SIĘ! -ryknął król

Czarnogrzywy lew uderzył Arlekina, a ten zaczął się cofać i uciekać. Lew z Czarnej Ziemi nie chciał walczyć z Ahadim; król miał przecież całe stado do walki. Gdy Arlekin był daleko, Ahadi przysiadł przy synu. Wziął go na plecy i pobiegł do szamana, za królem pobiegł Mufasa. W drodze obaj pocieszali poszkodowanego. Tace leciały łzy, rana nie była za bardzo głęboka. Mogło się wdać już zakażenie, szamani musieli opatrzyć ranę. Po chwili stali pod baobabem. Zszedł do nich Ayes.

Król ostrożnie położył Takę na trawie, do lwów po gałęziach ześlizgnął się również uczeń Ayes'a, Rafiki. Młody pawian opatrzył nogę Mufasy i nasmarował ją dziwną maścią. Ayes rozmawiał z Taką.

-Kto ci to zrobił, książę?

-Lew ze Złej Ziemi. -przez łzy mówił Taka

-Podnieś głowę wyżej, nie bój się.

I pawian nasmarował ranę Taki, przy tym lwiątko piszczało i szarpało się. Jednak szaman był bardzo cierpliwy.

-Niech zostaną na noc, pod baobabem. Ahadi, wróć na Lwią Skałę. Uru się pewnie martwi. -odparł Ayes

Wieczorem Takę mniej już piekło, a Muffy czuwał nad bratem. W nocy Takę męczyły koszmary i często budził się przy blasku księżyca.